Η Άννα Κρεμέζη- Μαργαριτούλη είναι ιδρυτικό μέλος του ΑΡΧΕΛΩΝ και έχει διατελέσει μέλος και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου για πολλά χρόνια. Είναι η βασική εμπνεύστρια του προγράμματος Περιβαλλοντικής Αγωγής και μέλος της Επιτροπής Περιβαλλοντικής Αγωγής που λειτουργεί συμβουλευτικά στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΑΡΧΕΛΩΝ.
Η Άννα συμμετείχε στην αποστολή του Συλλόγου στο Μαρόκο και έγραψε λίγα λόγια για την εμπειρία της:

Στην παραθαλάσσια τουριστική πόλη Τετουάν του Μαρόκου, σχεδόν απέναντι από το Γιβραλτάρ, φιλοξενήθηκε το 7ο Μεσογειακό Συνέδριο για τις θαλάσσιες χελώνες. Συμμετείχαν περισσότεροι από 120 σύνεδροι από όλες σχεδόν τις μεσογειακές χώρες, αλλά και από Αμερική, Βρετανία, Βέλγιο κ.ά. Έγιναν 8 εργαστήρια, αναρτήθηκαν 37 πόστερς και 92 προφορικές παρουσιάσεις. Έγιναν και δύο κεντρικές ομιλίες διάρκειας μιας ώρας η καθεμιά, από δυο παλιούς χελωνάδες που σέβονται οι σημερινοί χελωνάδες όλου του κόσμου και τους φέρνουν ως παράδειγμα. Την πρώτη μέρα μίλησε ο Αμερικανός Earl Possardt και τη δεύτερη ο Δημήτρης Μαργαριτούλης.

Η ομιλία του Earl, είχε θέμα ¨Sea Turtle Conservation in the World¨ και ήταν πολύ φιλοσοφημένη. «Όταν ξεκινάμε κάτι, καλό είναι να αναρωτιόμαστε γιατί το κάνουμε» είπε. Κάποτε ρώτησε τους φοιτητές του: «Γιατί προστατεύουμε τις χελώνες;». Ένας είπε για να παίξουν το ρόλο τους στο οικοσύστημα. Άλλος επειδή έχουν κι αυτές δικαιώματα στον πλανήτη. Κι ένας τρίτος είπε «Προσπαθούμε να τις προστατεύσουμε. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, στη διάρκεια της προσπάθειάς μας όμως, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι!» Και μόνο μ΄ αυτή τη φράση εγώ είχα καλυφθεί για το ταξίδι.

Τη δεύτερη κεντρική ομιλία έκανε ο Δημήτρης Μαργαριτούλης με θέμα ¨Sea Turtles in the Mediterranean: Personal Reflections¨. «Δεν πήγαμε εμείς στις χελώνες» είπε, «οι χελώνες ήρθαν σ’ εμάς». Έκανε αναφορά στο ξεκίνημα της ασχολίας του, στην πρόθυμη βοήθεια από Αμερικανούς ¨γίγαντες¨ της επιστήμης των χελωνών, όπως ο Archie Carr, και στο μέντορά του τον Jack Frazier. Αναφέρθηκε στην ανάδειξη της Μεσογείου ως ξεχωριστή θαλάσσια οντότητα, ενώ ως τότε εθεωρείτο για τις χελώνες ένας ακόμη κόλπος του Ατλαντικού. Έκανε ιστορική αναδρομή στα 6 προηγούμενα Μεσογειακά Συνέδρια και στη μεγάλη συμβολή τους στην ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Κατέκρινε τις έρευνες που γίνονται από ¨αλεξιπτωτιστές-ερευνητές¨ χωρίς να έχουν ενδιαφέρον για τις τοπικές κοινωνίες. Θεωρεί σαν αισιόδοξο μήνυμα το ότι είναι οι τόσοι αφοσιωμένοι νέοι επιστήμονες που θα πρέπει να συνεχίσουν μαζί παραμερίζοντας πολιτικές και άλλες διαφορές. Το ακροατήριο σηκώθηκε όρθιο και χειροκροτούσε για 3 λεπτά τουλάχιστον. Μερικοί συγκινήθηκαν. Κάποια στιγμή φώναξε κι εμένα στο βήμα και είπε: «Δεν θα ήμασταν τίποτα χωρίς τις γυναίκες μας».

Το συνέδριο γίνεται ανά τριετία. Κάθε φορά βραβεύεται η καλύτερη παρουσίαση από φοιτητή και εκλέγεται ο πρόεδρος του επόμενου συνεδρίου, στη χώρα του οποίου γίνεται το επόμενο συνέδριο. Ο Πρόεδρος του συνεδρίου, καθηγητής Mustapha Aksissou, ντυμένος πάντα με κουστούμι, προσπαθούσε πολλά χρόνια να φέρει το συνέδριο στην πατρίδα του. Τον βοήθησαν πολύ η γυναίκα του, Vafee, και συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο. Ο φοιτητής που βραβεύθηκε εδώ ήταν ο πάντα χαμογελαστός Hamed Mallat από την Τυνησία. Πρόεδρος του επόμενου Συνεδρίου, εκλέχτηκε η Αλίκη Παναγοπούλου, από τον ΑΡΧΕΛΩΝ. Άρα, μας περιμένει δουλειά για το 8ο Μεσογειακό Συνέδριο στην Ελλάδα το 2025. Ελπίζω να το οργανώσουμε άριστα!

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, είχαμε την ευκαιρία να περιπλανηθούμε λίγο στους δρόμους του Τετουάν ψάχνοντας το αρχαιολογικό μουσείο. Από όσο είδαμε μας φάνηκε ωραία πόλη, με καλή ρυμοτομία, μεγάλους δρόμους, μεγαλοπρεπή κτήρια, κήπους και πάρκα. Είδαμε λίγο και τη γραφική Μεδίνα, την παλιά πόλη, με τα στενά σοκάκια. Το τελευταίο βράδυ πήγαμε για δείπνο σε ένα κέντρο με ζωντανή μουσική. Αν και το αλκοόλ λείπει παντελώς, έγινε μεγάλο κέφι και σχεδόν όλοι οι σύνεδροι χόρεψαν ή χοροπήδησαν σε ανατολικούς ρυθμούς.

Τελικά παρ’ όλη την ταλαιπωρία του ταξιδιού (13 ώρες στον πηγαιμό και 16 στον γυρισμό), νομίζω ότι καλά κάναμε και πήγαμε. Όσο για τα συμπεράσματα του Συνεδρίου… αισθάνομαι ότι έχει γίνει παγκοσμίως τόσο πολύ δουλειά για τις θαλάσσιες χελώνες, τόσο πολύπλευρη, τεκμηριωμένη και οργανωμένη, ώστε είναι ασύμμετρο και άδικο για τα άλλα ζώα! Είναι όμως κρίμα που η μόνη φορά που αναφέρθηκε η λέξη «education» ήταν από τον ΑΡΧΕΛΩΝ στην παρουσίαση του Γιάννη Χαλκιά, όπως είπε και ο ίδιος…

Η περιβαλλοντική αγωγή αποτελεί βασικό στοιχείο της δράσης του ΑΡΧΕΛΩΝ. Μάθετε περισσότερα για τις εκπαιδευτικές μας δράσεις εδώ.